Pod Lupą

Dni Wschowy nie dla wszystkich?

Szczegóły

Utworzono: poniedziałek, 25, czerwiec 2012 10:41

Opublikowano: poniedziałek, 25, czerwiec 2012 10:41

Janina Grzyb

        Kiedy rok temu połączono Dom Kultury z OSiR, wielu mieszkańców sądziło, że to jedno z lepszych posunięć władz miejskich. Oczekiwano, że jakość tego, co zaproponuje instytucja powołana do tworzenia warunków korzystania z kultury, rozrywki i rekreacji będzie znacznie wyższa. Ja uważałam, że takie połączenie sportu, kultury i na dodatek opieki nad wszystkimi terenami zielonymi w mieście było rozwiązaniem dla samego uciszenia tych, którzy głośno krytykowali działalność Domu Kultury i dla stworzenia pozorów i warunków łagodnego zwolnienia ze stanowiska poprzedniego dyrektora.  

      Po roku mój pogląd nie zmienił się, bo uważam, że tzw. ,,trzy w jednym” sprawdza się tylko w reklamach. Osobiście nie widzę żadnych istotnych zmian. Sport miał się dobrze i tak pozostało. Zieleń miejska nie skorzystała zbyt wiele. Zimą przycięto drzewa, które po tym zabiegu długo straszyły a teraz walczą o przetrwanie. Parki nie zachęcają do wypoczynku, królują tam nieład, brud, chwasty i dziury w alejkach. Jedynym pozytywnym akcentem może być to, że w końcu zagospodarowano teren przy głównym skrzyżowaniu miasta i zamiast zielska można podziwiać gazony z kwiatami.

       A co z kulturą? Może i ma się lepiej od zieleni, ale też nie widać niczego takiego, co by świadczyło, że poziom oferowanych imprez jest wyższy niż kiedyś. Weźmy na ten przykład program na Dni Wschowy. Choć niektórzy młodzi ludzie twierdzą, że wszystkie imprezy nadają się tylko dla emerytów i rencistów, to ja nie znalazłam nic, co by mnie zainteresowało, co musiałabym koniecznie zobaczyć, posłuchać i w czymś ważnym uczestniczyć. Być może to kwestia mojego odmiennego gustu, dla niektórych dziwacznego. Bo jakże to wytłumaczyć i zrozumieć, że kobieta a nie lubi oglądać gotowania albo robienia zakupów na jarmarku. A już całkiem niezrozumiałe, że nie chce wysłuchać po raz trzeci muzyki żydowskiej i francuskiej w wykonaniu tych samych artystów. Co prawda jestem w takim wieku, że Hanię Stach, ładną, z dobrym głosem amatorkę pamiętam z Idola, ale nie jestem na tyle fanką, żebym musiała koniecznie wysłuchać jej koncertu.

      Nie wątpię, że są mieszkańcy, którzy chętnie skorzystają z tego co ma do zaoferowania CKiR. Ale biorąc pod uwagę to, że dość znacznej grupie mieszkańców nie spodobały się propozycje imprez świadczy o tym, że coś jest nie tak, że to nie kwestia mojego gustu, ale zapewne niezbyt starannego doboru wykonawców i ich repertuaru. W pełni podzielam pogląd mojego redakcyjnego kolegi na temat grupy ZU i jej udziału w święcie naszego miasta. Zastanawiałam się jakim cudem spośród tysięcy grup uprawiających działalność artystyczną w ramach hip-hopu wyłuskano właśnie zespół Sobiepana Ursynowskiego inaczej Dżambodżeta, który nagrał tylko jedną płytę, a ich osiągnięcia artystyczne nie są wyższe niż niektórych raperów pochodzących ze Wschowy. Dopiero czytając Gazetę Lubuską zrozumiałam, co ma wspólnego sport z kulturą, na czym polega miłość i wyrozumiałość dyrektora Chałupki w stosunku do sportu, jego fanów, szczególnie tych spod flagi Unii Leszno. Dla dyrektora nie jest ważne gdzie i kto będzie umilał czas wschowskiej publiczności, nieistotne treści, jakie będą rytmicznie wypowiadać, ale najważniejsze na czyje życzenie! Tymi wybrańcami są fani Unii Leszno! Zazdroszczę ja i inni takiej ojcowskiej troskliwości. Owszem, spełnianie cudzych marzeń to wzniosłe działanie. Ale dlaczego na taką wspaniałomyślność może liczyć tylko jedna grupa społeczności w mieście?

      Dla jasności muszę dodać, że  nie budzi we mnie sprzeciwu sama sztuka, jaką jest rap, czyli jeden z czterech elementów hip-hopu. Dobrze wiem, że ten rodzaj twórczości cieszy się dużym uznaniem wśród młodzieży. Nie wszyscy jednak wiedzą, że to nie jest muzyka lekka, łatwa, taneczna czy nawet łagodna. W rapie najważniejszy jest tekst, a później podkład muzyczny. O tym powinien wiedzieć pan Chałupka, a nie z rozbrajającą szczerością mówić, że nie widzi nic zdrożnego w zaproszeniu ZU a cała wrzawa to lewicowe jątrzenie! To nie lewica ani prawica, to Pan Chałupka, kierując instytucją, której zadaniem jest krzewienie kultury, w tym kultury słowa, powinien wiedzieć, że rap to sztuka nie dla wszystkich. To rodzaj ekspresji wokalnej, która skierowana jest do specyficznego odbiorcy. Przede wszystkim do starszej młodzieży i dorosłych. Chociaż rap wykonują wykonawcy wywodzący się z różnych grup społecznych, posiadający różny stopień wykształcenia i różny status zawodowy, to niemal wszystkie utwory zawierają wulgaryzmy. Odstępstwem jest rap w wykonaniu duchownych. Wulgaryzmy zanikają w utworach raperów starszych wiekiem i stażem na rynku muzycznym. Szanujący siebie i swoją sztukę raper najczęściej i najchętniej występuje w klubach i salach zamkniętych. Prawdziwa gwiazda nigdy nie wyrazi zgody na koncert pod gołym niebem, aby wystąpić przed przypadkową publicznością, zwołaną na godzinę 19.00, bo latem o tej porze świeci jeszcze słońce a słuchacze to przede wszystkim dzieci w wieku szkolnym. Nawet początkujący raperzy lub tacy, którzy od czasu do czasu chcą pokazać szerszej publiczności swoje tzw. ,,zajawki”, ,kawałki, bity a nawet bitwy na głosy, wykonują to w ramach supportu w godzinach 20.00-22.00. Często bywa tak, że dbający o swoją reputację klub wprowadza dla dzieci i młodzieży do lat 16 zakaz wstępu na koncert zespołu wykonującego rap.

       Akurat o hip-hopie, rapie, raperach, nagraniach tego rodzaju muzyki wiem dużo więcej niż większość osób w moim wieku, a już na pewno więcej niż powinien wiedzieć dyrektor CKiR. Muszę dodać, że moja wiedza o wszystkim, co jest związane z tym rodzajem sztuki nie wynika z zamiłowania, ale z obowiązku. Za sprawą moich synów hip-hop, rap i wszystko co jest z tym związane (setki płyt od najstarszych do najnowszych, odzież, gadżety, sprzęt do nagrywania) królują w naszym domu od 20 lat. Nie zaprzeczam, że wolałabym, aby z pokoju syna dochodziły dźwięki fortepianu, trąbki albo melodyjny, łagodny śpiew. Niestety, nie pomogły prośby i dyskusje, na nic się zdała moja walka z rapem. Po to, żeby wiedzieć nie tylko czego słucha, ale czym zajmuje się z wielką pasją i oddaniem mój młodszy syn musiałam poznać i zaakceptować rap. Dlatego mogę o sobie powiedzieć, że jestem nietypowym ekspertem i znawcą tej sztuki.

      O ile nie mam nic przeciw rapowi (oprócz wulgaryzmów) to jednak jestem przeciwna promowaniu raperów z ZU, którzy pod pozorem kształcenia uczuć patriotycznych propagują i wyznają nacjonalizm. Jeżeli nawet nie słychać tego w tekstach utworów, to ich udział w pseudo-patriotycznych manifestacjach przygotowywanych przez organizacje skrajnie prawicowe, jak Narodowe Odrodzenie Polski oraz Narodowa 14 (nazwa odwołująca się do faszystowskich symboli) nie powinien budzić wątpliwości, co wyznają i czym się fascynują. Nie jestem lewicowym jątrzycielem, ale Panu Chałupce zadedykuję wypowiedź lidera ZU Sobiepana Ursynowskiego z dnia 10 XI 2011r., które znalazłam na portalu Fronda pl. Jest to odpowiedź na pytanie - Co by zmienił w Polsce, gdyby to od niego zależało? - Odpowiedź brzmi ,,Ogłosiłbym Jezusa Chrystusa Królem Polski. Zmieniłbym cały system razem z Konstytucją”. Śmieszne czy straszne? Głupie czy mądre? Gratuluję kibicom Unii Leszno i panu Chałupce wyboru. W taki sposób mówi ten, który będzie krzewił uczucia patriotyczne podczas Dni Wschowy. I tak na koniec dodam tylko, że oprócz konta na facebooku grupa ma profil na nk, który opatrzony jest hasłem - ,,Niezależna Scena/Muzyka-Tożsamość-Nacjonalizm”.

       Tak naprawdę, to ja nie potrzebuję instytucji, która dostarcza mi strawy duchowej i rozrywki według gustów i upodobań instruktorów i animatorów kultury.  Sama wybieram to, na co mam ochotę, na co mnie stać i z czego będę zadowolona. Dla takich jak ja Dni Wschowy nie będą atrakcyjne. Nie martwię się tym zbytnio, a zapewne miejscowi animatorzy kultury też się nie będą przejmować moją nieobecnością na tych imprezach. Jednak większość mieszkańców Wschowy ma prawo oczekiwać od instytucji jaką jest Centrum Kultury czegoś więcej niż trafianie w gust i zainteresowania na zasadzie chybił trafił, co się nawinie, co wpadnie raptem do głowy, byle czymkolwiek wypełnić program.

• « poprz.
• nast. »